خیلی دوسشون داشتم… ناراحتم که تموم شد… 3 قسمت اخر واقعا قلبمو به درد اورد اما پشیمون نیستم از دیدنش این مدت با این سریال زندگی کردم:)))

خیلی گریه کردم ولی قشنگ بود

اینکه اونا خشونت ندیدن …
اهل سیدراما کیدراما یا فیلم و… که باشید متوجه میشوید اصلا رابطه کارد و پنیر چین و ژاپن همون خشونت ها و اتفاقات وحشتناکی هست که در طی جنگ تجربه کردن، در تاریخ همه کشور ها جنگ و خشونت وجود داره.اگه خشونتی نباشه نیازی به ماموران خنثی بمب و… نیست. خیانت در اون کشور ها نیست؟ زورگویی توسط دانش آموزان به دیگر همکلاسی هاشون نیست؟ قتل نیست؟ سواستفاده در محل کار و پارتی بازی نیست؟دزدی نیست؟دروغ و تهمت نیست؟ بچه های طلاق و آسیب دیده و افراد خودمحور و زورگو نیست؟افرادی که خانوادشون رو کتک بزنند وجود ندارند؟ و…. تاریخشون و مردمشون و زندگیشون رو از چه مقطع زمانی و در چه محدوده مکانی در نظر گرفتید؟ آیا روزی به اندازه یک ساعت در یک کشور هر جایی که بگید وجود داره که بشه ادعا کرد در این یک ساعت در هیچ منطقه ای از اون کشور هیچ نوع خشونتی صورت نگرفته؟
خشونت همیشه پر سر و صدا نیست ممکنه نزدیک ترین دوست آدم درگیر خشونت باشه و متوجه نشیم مثل آزان و ران ران که نشونش نمیدن ممکنه بدترین وقایع یه جایی اتفاق بیفته ولی جوری دیده بشه که اتفاقا خشونت نیست و طرف حقشه .بله خشونت هست و همه اعضای جامعه در تلاشن که با اون مقابله و ریشه کنش کنند و نذارن خشونتی شکل بگیره

امیدوارم ماجرا خودکشی نباشه،امیدوارم واقعا به یک روستا فرار کرده باشن باورش برام سخته که هر دو همزمان خودکشی کرده باشند آزان اونقدری عاشقه که نمی تونم تصور کنم به این اتفاق رضایت بده اما اینکه اول آزان خودکشی کرده باشه…شاید… اما من امیدوارم ماجرا بیشتر از این ها باشه،مثلا آزان و ران ران یه عشق بزرگتر پیدا کنند همون‌طور که ماجرا بچگی و خانواده ران ران رنج بود ولی ازش گذشت و آرامش بیشتری به دست اورد،همون طور که با عشق آزان از ماجرای عکس گذر کرد همون طور که ازان به خاطر ران ران قوی تر شد.من عاشق سریال در برابر باد شدم چون اون هم اولش با یه تصمیم خودکشی شروع شد یه جایی من کم آوردم چون اون عشق و شور اولیه که به خاطرش جیانگ هو بلند شد یه جورایی خدشه دار شد ولی وقتی دوباره شروع کرد من با خودم گفتم نویسنده من رو بالغ تر کرد چون من کاملا آماده بودم که نشستن و تموم کردن جیانگ هو رو ببینم ولی حواسم نبود که این بین جیانگ هو عشق و معنا های جدیدی پیدا کرده بود، منم از همون بچگی از جانباز شدن و اسیر شدن میترسیدم و میترسم چون ظلمی که یه انسان می‌تونه به هم نوعش بکنه غیرقابل تصوره…. ولی آدم بودن همینش سخته و همینه که شگفت انگیزش می‌کنه همین که با وجود ظریف و لطیف بودنش قوی میشه اینکه از تروما میگذره.قضاوت میکنم خودکشی رو؟هرگز!فقط آرزو میکنم عشق بزرگتر رو تجربه کنند.چون آدم ها هرچی عاشق تر میشن واسه معشوقشون قوی تر میشن هر بار که از رنجی میگذرن بزرگتر میشن میتونن کار های بزرگتری واسه این دنیا انجام بدن و آدم های بیشتری رو زنده میکنن و به زندگی برمیگردونن اگه بنجامین یه آدم بی درد بود زندگیش آتیش نمیشد و ساشین رو به ادامه دادن وادار نمی‌کرد. می‌دونم غم بزرگیه فرا تر از حد تصور ولی شاید بزرگی آدم بودن به همینه قلبت تیکه تیکه میشه استخون لای زخمه ولی شاید شاید اگه جای ران ران باشم ادامه بدم و جنگید تا روزی که مطمئن شم دیگه ازانی توی این دنیا بخاطر جنگ آسیب نبینه، شاید ازانی که مطمئن شم ران رانی توی این دنیا اشک نریزه… تازه من نمی دونم بعد مرگ چی میشه؟ چی میشه اگه آگاهی آزان باشه ولی ران ران پیشش نباشه؟ من مطمئنم حتی ازانی که خودکشی می‌کنه با تمام وجود میخواد که بتونه از سختیش بگذره و ادامه بده با هر سلولش… عشق خیلی مقدسه خیلی بارزشه و می‌تونه معجزه خلق کنه…

سریال فوق العاده زیبا بود ولی سه قسمت اخر به قدری زجر کشیدم و گریه کردم که خدا میدونه… چرا نویسنده ها پایان خوش مشکل دارن اخه…